محمد حسین اشنی قودجانی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : دانشمندان و بزرگان اصفهان (جلد اول)

حاج شيخ محمد حسين اشني وى فرزند حاج ملاّ محمّد قودجانى است كه در حدود سال 1285 ق. در قودجان گلپايگان ديده به جهان گشود. شيخ محمّدحسين كه آوازه‏ ى حوزه ‏ى علمى اصفهان و پيشينه ‏ى كهن آن را بارها شنيده بود راهى اصفهان شد و از محضر رجال علمى و دانشمندان نامى اين شهر بهره ‏هاى فراوان برد. از جمله اساتيد وى در دارالعلم اصفهان مي ‏توان به حضرات آيات عظام: ميرزا ابوالمعالى كلباسى، مير سيّد محمدتقى مدرّس ، آقا شيخ محمدتقى نجفى و سيّد محمدباقر درچه ‏اى اشاره كرد. مرحوم قودجانى كه از دوستان صميمى و هم‏مباحثه ‏اى‏ هاى نزديك آيت‏ اللّه بروجردى و آيت ‏اللّه ارباب بوده است، ازمحضر آخوند كاشى و احتمالاً جهانگيرخان قشقايي نيز استفاده كرده است.مرحوم حاج شيخ محمدحسين پس از استفاده از محضر فقيهان و حكيمان نامي اصفهان، راهى عتبات عاليات شد و با نظرات و ديدگاه هاي فقها و دانشمندان آن ديار نيز آشنا گشت. مرحوم آيت‏ اللّه حاج شيخ محمدحسين قودجانى پس از بازگشت از نجف، به خواهش يار و دوست صميمى ‏اش زعيم اعظم مرحوم آيت‏ اللّه بروجردى، راهى روستاى أشن در شمال غربى نجف ‏آباد شد تا به تبليغ و ترويج احكام آيين اسلام بپردازد. ايشان ساليان سال در قريه‏ ى أشن سكونت اختيار نمود و از همين رو به «أشنى» نيز شهرت يافت. حاج شيخ محمدحسين قودجانى پس از سال‏ها اقامت در أشن، سرانجام در ده سال آخر عمر خود، به اصرار برخى از علما به اصفهان بازگشت و در مدرسه درب ‏كوشك، به تدريس خارج فقه و اصول همّت گمارد و عدّه ‏اى از فضلا، از محضرش بهره ‏مند مى‏شدند. از جمله بزرگانى كه به درس ايشان حاضر مى ‏شده مرحوم آيت ‏اللّه علاّ‏مه مير سيّد حسن مدرّس هاشمى اصفهانى و فرزند خودشان مرحوم آيت ‏اللّه حاج شيخ نورالدين قودجانى أشنى بوده‏اند. به گفته مرحوم مدرس درس ايشان عميق و تحقيقى بود و افاضل وقت در درس معظم له شركت مى ‏كرده ‏اند. آيت ‏اللّه قودجانى، مهارت بسزايى در فقه و اصول داشت و بعضى از علما، وى را اعلم فقهاى اصفهان ومجتهد طراز اول شهر مى ‏دانستند. مرحوم حاج آقا صدر كوهپايى به فقاهت ايشان معترف بود و مرحوم مدرس، بارها، از مراتب علمى و فضايل اخلاقى آيت ‏اللّه قودجانى سخن مى ‏گفت و سلامت نفس و پاكى روح او را مى ‏ستود. حاج شيخ محمد حسين قودجانى فقيهى پرهيزكار و عالمى عابد و زاهد و مجتهدى بزرگ بود و زهد و وارستگى او زبانزد همگان بود و خواص علما و بزرگان اصفهان به وى ارادت مى‏ ورزيدند. به ويژه مرحوم آيت اللّه ارباب كه تقوى و خداترسى مرحوم قودجانى و اعراض او از هواى نفسانى را بسيار مى ‏ستوده است. آيت ‏اللّه قودجانى با اينكه از علماى طراز اول اصفهان بود و محل عنايت و توجه خاص زعيم اعظم آيت‏ اللّه بروجردى داشت، امّا به خاطر سال‏ها گوشه ‏گيرى و انزوا و نيز بواسطه ‏ى اينكه امام جماعت نبود، اغلب مردم او را نمى ‏شناختند و جز خواص، كسى با او مراوده نداشت. حاج شيخ محمدحسين قودجانى در چهارم ماه مبارك رمضان سال 1375 قمرى جهان فانى را بدرود گفت و در داخل بقعه ى استادش ميرزا ابوالمعالى كلباسى مدفون گرديد. روز وفات ايشان در اصفهان غوغايى برپا بود و مراسم تشييع باشكوهى در تجليل از مقام شامخ علمى و معنوى اين عالم ربّانى برگزار شد. مرحوم حاج آقا رحيم ارباب در روز وفات اين دوست و يار صميمى‏اش، مسجد خود را تعطيل نمود و به جمع مؤمنين تشييع كننده پيوست و نماز را بر پيكرِ ايشان خواند